Wat zijn de gevolgen van de invoering van de effectentaks?

Met de effectentaks heft de federale regering, in het kader van het Zomerakkoord, voor het eerst een belasting op het financieel vermogen. Deze nieuwe belasting betekent een extra verplichting voor heel wat belastingplichtigen. Maar wat houdt de effectentaks precies in?

Wat is de effectentaks en hoe wordt deze berekend?

De Taks op Effectenrekeningen (TER), kortweg effectentaks, is een belasting van 0,15% die verschuldigd is door elke particulier waarvan de effectenrekeningen een totale som van minimum € 500.000 vertegenwoordigen.

Men berekent de mogelijke effectentaks over een referentieperiode van 12 maanden , die begint op 1 oktober en eindigt op 30 september in het daaropvolgende jaar.

Financiële instellingen maken bovendien op 4 vaste momenten in het jaar een momentopname van de rekeningen met belastbare effecten :

Op het einde van de referentieperiode wordt een overzicht gemaakt van de gemiddelde waarde van de effectenrekeningen. Het gemiddelde wordt bepaald door aan het einde van de referentieperiode deze waarderingen samen te tellen en te delen door het aantal referentietijdstippen.

Wie valt er onder de belasting?

De volgende particulieren vallen binnen het toepassingsgebied van de taks:

Niet-inwoners van België die zich kunnen beroepen op een dubbelbelastingverdrag dat ook van toepassing is op vermogen, zijn vrijgesteld . Het gaat hier bijvoorbeeld om personen die gevestigd zijn in Duitsland, Luxemburg, Nederland en Spanje. Alle andere niet-inwoners van België vallen wel onder de effectentaks voor de effectenrekeningen die ze in België aanhouden.

Welke effecten zijn belastbaar?

De volgende effecten, ingeschreven op een effectenrekening, zijn belastbaar:

Pensioenspaarfondsen en levensverzekeringen zijn vrijgesteld.

Wat bij meerdere titularissen op een effectenrekening?

Wanneer een effectenrekening op naam van meerdere personen staat, veronderstelt de wet dat elke titularis eigenaar is van een even groot deel , ook al strookt dit niet met de realiteit. Men heeft echter de mogelijkheid dit te weerleggen ten opzichte van de fiscus.

Wanneer een burgerlijke maatschap , een onderneming zonder rechtspersoonlijkheid, houder is van een effectenrekening dan worden de maten geacht titularis te zijn . De maten van een maatschap zijn veelal ouders met hun kinderen, waarbij de eigendom vaak in onverdeeldheid wordt aangehouden. Ook hier gaat men ervan uit dat zij elk een gelijk aandeel van de effecten bezitten.

Voorbeeld: De ouders bezitten elk 1% van de effectenrekening, beide kinderen bezitten elk 49%. Voor de inning van de effectentaks zal men ervan uit gaan dat beide ouders en beide kinderen elk 25% bezitten.

Hoe wordt de effectentaks geïnd?

Indien de gemiddelde waarde van € 500.000 bij één financiële instelling wordt overschreden, dan wordt de effectentaks automatisch geïnd door deze financiële instelling .

Indien men titularis is van meerdere effectenrekeningen bij verschillende financiële instellingen, dan moet men zelf aangifte doen via de personenbelasting voor de betaling van de effectentaks.

Voor wie geldt er een meldplicht in de aangifte personenbelasting?

Iedereen die titularis is van meerdere effectenrekeningen dient dit aan te geven in de personenbelasting, ongeacht de waarde van die rekeningen . Als houder van één effectenrekening bestaat geen verplichting .

Deze meldingsplicht staat dus volledig los van het al dan niet verschuldigd zijn van de effectentaks.

Voorbeeld:

De meldplicht betekent dus een extra verplichting voor bijzonder veel belastingplichtigen die ver van de taxatiegrens verwijderd zijn en ondermijnt hiermee het systeem van de vereenvoudigde aangifte.

Wens je meer informatie over dit onderwerp? Aarzel dan niet om ons te contacteren! Onze experts staan voor je klaar!